Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di assentiri assentiri = assentiri: Verbo deponente INFINITIVO Presente
Conjugación de: assentior, assentīris, assensus sum, assensa sum, assensum sum..., - , assentiri
conjugación: 4 - transitivo - deponente
(Ita) = accondiscendere,    acconsentire,   
  
(eng) = consent,    agree,   

comply,   

(esp) = condenscender,    consentir,    permitir, autorizar,   

acceder,    lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego assentior
tu assentīris
ille assentītur
nos assentīmur
vos assentimĭni
illi assentiuntur
Yo permito
Tu permites
El/Ella/Eso permite
Nosotros permitimos
Vosotros permitís
Ellos/Ellas/Esos permiten
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego assentiēbar
tu assentiebāris
ille assentiebātur
nos assentiebāmur
vos assentiebamĭni
illi assentiebantur
Yo permitía
Tu permitías
El/Ella/Eso permitía
Nosotros permitíamos
Vosotros permitíais
Ellos/Ellas/Esos permitían
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum...
tu assensus es, assensa es, assensum es...
ille assensus est, assensa est, assensum est...
nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus...
vos assensi estis, assensae estis, assensa estis...
illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt...
Yo permití
Tu permitiste
El/Ella/Eso permitió
Nosotros permitimos
Vosotros permitisteis
Ellos/Ellas/Esos permitieron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum...
tu assensus es, assensa es, assensum es...
ille assensus est, assensa est, assensum est...
nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus...
vos assensi estis, assensae estis, assensa estis...
illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt...
Yo he permitido
Tu has permitido
El/Ella/Eso ha permitido
Nosotros hemos permitido
Vosotros habéis permitido
Ellos/Ellas/Esos han permitido
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego assensus eram, assensa eram, assensum eram...
tu assensus eras, assensa eras, assensum eras...
ille assensus erat, assensa erat, assensum erat...
nos assensi erāmus, assensae eramus, assensa eramus...
vos assensi erātis, assensae eratis, assensa eratis...
illi assensi erant, assensae erant, assensa erant...
Yo había permitido
Tu habías permitido
El/Ella/Eso había permitido
Nosotros habíamos permitido
Vosotros habíais permitido
Ellos/Ellas/Esos habían permitido
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego assensus sum, assensa sum, assensum sum...
tu assensus es, assensa es, assensum es...
ille assensus est, assensa est, assensum est...
nos assensi sumus, assensae sumus, assensa sumus...
vos assensi estis, assensae estis, assensa estis...
illi assensi sunt, assensae sunt, assensa sunt...
Yo hube permitido
Tu hubiste permitido
El/Ella/Eso hubo permitido
Nosotros hubimos permitido
Vosotros hubisteis permitido
Ellos/Ellas/Esos hubieron permitido
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego assensus eram, assensa eram, assensum eram...
tu assensus eras, assensa eras, assensum eras...
ille assensus erat, assensa erat, assensum erat...
nos assensi erāmus, assensae eramus, assensa eramus...
vos assensi erātis, assensae eratis, assensa eratis...
illi assensi erant, assensae erant, assensa erant...
Yo había permitido
Tu habías permitido
El/Ella/Eso había permitido
Nosotros habíamos permitido
Vosotros habíais permitido
Ellos/Ellas/Esos habían permitido
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego assentiar
tu assentiēris
ille assentiētur
nos assentiēmur
vos assentiemĭni
illi assentientur
Yo permitiré
Tu permitiras
El/Ella/Eso permitirá
Nosotros permitiremos
Vosotros permitireis
Ellos/Ellas/Esos permitirán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego assensus ero, assensa ero, assensum ero...
tu assensus eris, assensa eris, assensum eris...
ille assensus erit, assensa erit, assensum erit...
nos assensi erimus, assensae erimus, assensa erimus...
vos assensi erĭtis, assensae eritis, assensa eritis...
illi assensi erunt, assensae erunt, assensa erunt...
Yo habré permitido
Tu habrás permitido
El/Ella/Eso habrá permitido
Nosotros habremos permitido
Vosotros habréis permitido
Ellos/Ellas/Esos habrán permitido
SUBJUNTIVE
Presente
ego assentiar
tu assentiāris
ille assentiātur
nos assentiāmur
vos assentiamĭni
illi assentiantur
Yo permita
Tu permitas
El/Ella/Eso permita
Nosotros permitamos
Vosotros permitáis
Ellos/Ellas/Esos permitan
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego assentirer
tu assentirēris
ille assentirētur
nos assentirēmur
vos assentiremĭni
illi assentirentur
Yo permitiera
Tu permitieras
El/Ella/Eso permitiera
Nosotros permitiéramos
Vosotros permitierais
Ellos/Ellas/Esos permitieran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego assensus sim, assensa sim, assensum sim...
tu assensus sis, assensa sis, assensum sis...
ille assensus sit, assensa sit, assensum sit...
nos assensi simus, assensae simus, assensa simus...
vos assensi sitis, assensae sitis, assensa sitis...
illi assensi sint, assensae sint, assensa sint...
Yo haya permitido
Tu hayas permitido
El/Ella/Eso haya permitido
Nosotros hayamos permitido
Vosotros hayáis permitido
Ellos/Ellas/Esos hayan permitido
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego assensus essem, assensa essem, assensum essem...
tu assensus esses, assensa esses, assensum esses...
ille assensus esset, assensa esset, assensum esset...
nos assensessēmus, assensae essemus, assensa essemus...
vos assensessētis, assensae essetis, assensa essetis...
illi assensi essent, assensae essent, assensa essent...
Yo hubiera permitido
Tu hubieras permitido
El/Ella/Eso hubiera permitido
Nosotros hubiéramos permitido
Vosotros hubierais permitido
Ellos/Ellas/Esos hubieran permitido
POTENTIAL
Presente
ego assentirer
tu assentirēris
ille assentirētur
nos assentirēmur
vos assentiremĭni
illi assentirentur
Yo permitiría
Tu permitirías
El/Ella/Eso permitiría
Nosotros permitiríamos
Vosotros permitiríais
Ellos/Ellas/Esos permitirían
POTENTIAL
Pasado
ego assensus essem, assensa essem, assensum essem...
tu assensus esses, assensa esses, assensum esses...
ille assensus esset, assensa esset, assensum esset...
nos assensessēmus, assensae essemus, assensa essemus...
vos assensessētis, assensae essetis, assensa essetis...
illi assensi essent, assensae essent, assensa essent...
Yo habría permitido
Tu habrías permitido
El/Ella/Eso habría permitido
Nosotros habríamos permitido
Vosotros habríais permitido
Ellos/Ellas/Esos habrían permitido
IMPERATIVO 
Presente
assentiīre
assentimini
Futuro
permite
permitid

INFINITIVO  
Presente
assentiri
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
assensum esse, assensam esse, assensum esse, assensos esse, assensas esse, assensa esse...haber permitido
INFINITIVO  
Futuro
assensurum esse, assensuram esse, assensurum esse, assensuros esse, assensuras esse, assensura esse...ir a
GERUNDIO
assentiendi, assentiendo, assentiendum, assentiendo...de
a
para
por
GERUNDIVO
Masculino el que debe
Singolare Plurale
Nom.assentiendus
Gen.assentiendi
Dat.assentiendo
Acc.assentiendum
Voc.assentiende
Abl.assentiendo
assentiendi
assentiendorum
assentiendis
assentiendos
assentiendi
assentiendis
Feminina 
Nom.assentienda
Gen.assentiendae
Dat.assentiendae
Acc.assentiendam
Voc.assentienda
Abl.assentienda
assentiendae
assentiendarum
assentiendis
assentiendas
assentiendae
assentiendis
Neutro 
Nom.assentiendum
Gen.assentiendi
Dat.assentiendo
Acc.assentiendum
Voc.assentiendum
Abl.assentiendo
assentienda
assentiendorum
assentiendis
assentienda
assentienda
assentiendis
SUPINO
assensum
assensude
PARTICIPLE significado
Presenteque permite
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentientem
Voc.assentiens
Abl.assentiente
assentientes
assentientium
assentientibus
assentientes
assentientes
assentientibus
Feminina 
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentientem
Voc.assentiens
Abl.assentiente
assentientes
assentientium
assentientibus
assentientes
assentientes
assentientibus
Neutro 
Nom.assentiens
Gen.assentientis
Dat.assentienti
Acc.assentiens
Voc.assentiens
Abl.assentiente
assentientia
assentientium
assentientibus
assentientia
assentientia
assentientibus
PARTICIPLE significado
Pretérito perfectoque ha permitido
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assensus
Gen.assensi
Dat.assenso
Acc.assensum
Voc.assense
Abl.assenso
assensi
assensorum
assensis
assensos
assensi
assensis
Feminina 
Nom.assensa
Gen.assensae
Dat.assensae
Acc.assensam
Voc.assensa
Abl.assensa
assensae
assensarum
assensis
assensas
assensae
assensis
Neutro 
Nom.assensum
Gen.assensi
Dat.assenso
Acc.assensum
Voc.assensum
Abl.assenso
assensa
assensorum
assensis
assensa
assensa
assensis
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assensurus
Gen.assensuri
Dat.assensuro
Acc.assensurum
Voc.assensure
Abl.assensuro
assensuri
assensurorum
assensuris
assensuros
assensuri
assensuris
Feminina 
Nom.assensura
Gen.assensurae
Dat.assensurae
Acc.assensuram
Voc.assensura
Abl.assensura
assensurae
assensurarum
assensuris
assensuras
assensurae
assensuris
Neutro 
Nom.assensurum
Gen.assensuri
Dat.assensuro
Acc.assensurum
Voc.assensurum
Abl.assensuro
assensura
assensurorum
assensuris
assensura
assensura
assensuris
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021